Architect Dimitri Pauwels liep stage bij wijlen Jo Crepain en raakte getriggerd door woonplekken die hij als «niet standaard» omschrijft.

«Ik geloof absoluut in een tendens die weer focust op wonen in de stad,» zegt Dimitri. «Bij dit appartement viel ik onmiddellijk voor de oriëntatie en het fenomenale uitzicht. Aan de zijkant kijk ik uit over het gulle groen van het Rivierenhof. Daar komt ook de zon op die zich daarna helemaal wentelt rond mijn appartement, om onder te gaan boven de skyline van ’t Stad».

WANDEN WEG

Het 89 vierkante meter grote appartement in deze typische betonnen blok uit 1973 werd volledig gestript. Alle niet dragende wanden gingen er uit. Slechts één binnenmuur achter het huidige keukenblok bleef overeind, net als een stukje zijmuur en de leidingschacht.

«Ik wou absoluut beginnen met een leeg blad», zegt Dimitri. «Dit moest een minimalistische loft worden waarbij ik het maximum haal uit de beschikbare ruimte. Bedoeling was om hier op een comfortabele manier te bewegen, zonder dat je looplijn wordt onderbroken».

Er kwamen specifiek ontworpen meubelen op maat en wandkasten die letterlijk elke vierkante centimeter benutten. Alleen de badkamer en het toilet kregen een soort kastdeur die als het ware oplost in de wand. Wit overheerst maar wordt nooit eentonig;

Dimitri speelt graag met contrastkleuren als oranje en fel groen. «Kleuren die je consequent laat terugkomen, versterken het concept en brengen meer organisatie in de ruimte. Ze zuigen de aandacht naar de juiste punten».

GEEN OPSMUK

De woonkamer oogt bijzonder luchtig, ook al omdat alle opsmuk is vermeden. Er is slechts een laag opbergblok met indirecte verlichting. Daardoor krijgt het panoramische uitzicht alle aandacht. De kinderkamer maakt overdag deel uit van het woongedeelte.

’s Avonds geeft een gordijn daar de nodige intimiteit. Eten gebeurt aan de keukentoog, die tegelijk ook opbergruimte is. De slaapkamer is een zone op zich met vasttapijt en glazen wand. Eén wand werd in het oorspronkelijke ruwe beton gelaten.